تناقض منشور کوروش با کتیبه بیستون

در بررسی کتیبه‌های هخامنشی به نکاتی قابل توجه دست می‌یابیم که بررسی دقیق آن‌ها ابعاد متفاوتی را بر پژوهشگران می‌گشاید. کتیبه بیستون

کوروش هخامنشی در منابع کهن ایرانی

این پست بدون تعصب صرفا جهت آشنایی با نظرات بقیه ی اساتید تاریخ است

1- کوروش هخامنشی در متون اوستایی

نام کورش در متون اوستایی (اعم از یسناها، یشت‌ها، ویسپرد، وندیداد و خرده‌اوستا) نیامده است.

2- کوروش هخامنشی در متون شرق‌ ایرانی

نام کورش در متون شرق ایرانی (اعم از سغدی، بلخی، خوارزمی، سکایی و جز آنها) نیامده است.

3- کوروش هخامنشی در متون فارسی باستان

در متون فارسی باستان هخامنشی اطلاعاتی در باره کورش وجود ندارد، اما در دو جا نام او به شکل‌های زیر آمده است:

پاسارگاد

پیرامون وفات کوروش کبیر و مقبره‌ی او

این پست بدون تعصب صرفا جهت آشنایی با نظرات بقیه ی اساتید تاریخ است

آیا مقبره‌ی پاسارگاد متعلق به کوروش است؟

درباره مرگ کوروش دوم (مشهور به کوروش کبیر یا کوروش بزرگ) در سال ۵۲۹ پیش از میلاد، امروزه موضع‌گیری‌های فراوان وجود دارد. برخی این مسئله را یک رخداد سخت در تاریخ دانسته و معتقدند که مرگ کوروش، مرگ یک انسان بزرگ بود. از سویی بسیاری نیز معتقدند که مرگ کوروش، نقطه‌ی پایان بسیاری از جنگ‌ها، خشونت‌ها و خونخواری‌ها بود. چه این‌که او شخصیتی بود که در پی قدرت، بخش عظیمی از زندگی خود را صرف تجاوز به دیگر سرزمین‌ها نمود.

گذشته از این قضاوت‌ها، نکته‌ای که جالب به نظر می‌رسد، چگونگی مرگ کوروش کبیر است. گزنفون (یکی از مورخین یونانی) معتقد است که کوروش در بستر بیماری -به مرگ طبیعی- از دنیا رفت. [۱] از سویی دیگر، اکثر مورخین قدیم معتقدند که کوروش در جنگ کشته شد:

ترجمه منشور کوروش

خیانت بریتانیای کبیر در ترجمه منشور کوروش

این پست صرفا جهت آشنایی با نظرات بقیه ی اساتید تاریخ است

بزرگ‌نمایی ایران باستان و تعصب بی جا ، یکی از مشکلات فرهنگی ماست. از جمله‌ی بزرگنمایی‌ها، دست بردن در ترجمه‌ی منشور کوروش است.
در ابتدا سه ترجمه‌ی معتبر منشور کورش را معرفی می‌کنیم و در ادامه قسمتی از ترجمه‌ی جعلی را نشان می‌دهیم که در ترجمه‌های معتبر وجود ندارد و پس از آن، به ذکر ترجمه‌ی دو بند از این منشور بسنده می‌کنیم...

برده‌داری در عصر هخامنشیان

در فضای مجازی به وفور مشاهده می‌شود که از لغو برده‌داری در منشور کوروش سخن گفته می‌شود. اما به راستی در هیچ‌ قسمت از منشور وی سخنی از لغو برده‌داری نیست. او هیچ‌گاه برده‌داری را لغو نکرد. تنها اسیران یهودی را از بند آزاد نمود و بیگاری را برانداخت، یعنی جیره‌ای بسیار اندک برای بردگان قرار داد. [۱] لیکن این به معنی لغو برده‌داری نیست. روشن است که برده‌داری در عصر هخامنشیان (در زمان حکومت کوروش و پس از آن) امری کاملاً رایج بود. بردگان، همواره بخشی از بدنه‌ی جامعه‌ی طبقاتی بودند، بردگان و کنیزان، رسماً خرید و فروش می‌شدند و در مقابلِ دریافت جیره‌ای اندک، مجبور به کار کردن برای اشراف و ثروتمندان بودند.