نقد وتحلیل انیمیشنRio

دو کمپانی " Rovio mobile " و " 20^th Century Fox"با هدف ربودن گیشه‌ی دنیای انیمیشنِ سال 2011 و با بهره از فراگیر شدن بازی ""Angry Birds، برای تبلیغات گسترده‌ی " Rio " دست به دست هم دادند.

 در این بین، وظیفه­ی " 20^th Century Fox" ساخت انیمیشن و وظیفه­ی " Rovio mobile " ساخت ورژن دوم بازی ""Angry Birds بر اساس داستان انیمیشن " Rio " بود.

 کارگردانِ موفق سری انیمیشن‌های " عصر یخبندان " (Ice Age)،Carlos Saldanha نیز وظیفه کارگردانی انیمیشن " Rio "را بر عهده گرفت و اگر چه نتوانست جایزه­ای بابت کارگردانی " Rio " به دست آورد؛ اما جایزه­ی شخصیت انیمیشنی را از سی و نهمین جشنواره­یAnnie( جشنواره انیمیشن‌های هالیوودی ) کسب کرد....

 

خلاصه

Blue، پرنده­ای آبی رنگ و در حال انقراضِ دور از زادگاه (  Rio de Janeiro)،شخصیت محوری داستان " Rio " ست که برای حفظ نسل خود به زادگاهش بر­می­گردد.

 لیندا، صاحبِ آمریکاییِ او به سبب علاقه­ی بیش از حدش، Blue را تا برزیل همراهی می­کند و دست خوش حوادثی قرار می­گیرد و همین اتفاقات به همراه جاذبه های بصری، نوستالژیِ بازیِ " پرنده های عصبانی " و موسیقی‌های متنوع، از " ریو " انیمیشنی جذاب و دیدنی برای مخاطبان گروهِ سنی G  ( تماشا برای تا 9 ساله‌ها مشکلی ندارد ) ، البته با توجه به بحران­های جنسی  و استانداردهای! ایالات متحده آمریکا ، ساخته است.

 تحلیل محتوایی

هدف اصلی سازندگان، گسترش فرهنگ مسیحیتی ست که به " گناه آغازین " قائل است و بدعت­های پولس، جانشین دروغین حضرت عیسی (ع)، این باور را نهادینه کرده است که عیسی (ع) کشته شد تا شما آزاد باشید و او تاوان تمامیِ گناهانِ مردم را داده است.

 نکته­ی قابل توجه در مورد این نوع مسیحیت، قرابت بیش از اندازه‌اش به نظریات جان لاک ( پدر لیبرالیسم ) است.

 در شریعت اسلام، اعمال آدمی به پنج دسته­ی مستحب، واجب، مباح، مکروه و حرام تقسیم می­شود. مسلکی که یک یا چند بخش از این تقسیم بندی را نداشته باشد؛ دارای نقصان ست.

 لیبرالیسم، مسلکی ست که تمام اعمال آدمی را مباح می­داند و از این رو در برابر افعالی که از انسان سر می‌زند هیچ پاداش و جزایی متصور نیست؛ لذا لیبرالیست‌ها با نفی عقبا، تمام همّ و غم خود را معطوف به دنیا می­کنند. نتیجه­ی این نگاه چیزی نیست جز اباحه ­گری.

 مرگِ! عیسی مسیح را نیز کفاره­ی گناهان مردم دانستن نیز، اباحه گری را نتیجه می­دهد. به نظرم می­آید این همان نیت واقعی سازندگان است.

 آن‌ها در پوشش مسیحیت و مذهب گرایی به تبلیغ و ترویج لیبرالیسم پرداخته­اند. این همان امر به معروف و نهی از منکر لیبرالیستی­ست. اگر در هر مکتبی، امر به معروفِ آن مکتب و نهیِ از منکرِ آن مکتب فراموش شود؛ حیات آن تفکر و عقیده به ممات می­انجامد.

 این چیزی­ست که ما می‌دانیم و کمتر عمل می­کنیم و آن­ها در پاگانیسم­شان (کفر کیشیشان) بر آن اصرار می­ورزند.

قبل از اینکه انیمیشن را ببینم، " Angry Birds Rio " بازی می­کردم. با خود می­گفتم؛ پنج، شش تا پرنده­­ای که برای آزادی دیگر پرندگان پرتاب می­کنم، عیسی‌هایی هستند که با مرگشان، کفاره­ی گناهانِ در قفس گیر افتاده‌ها را می­دهند تا آزاد شوند.

 هر بار که به منوی بازی می­رفتم؛ با دیدن مجسمه " Christ the Redeemer " (نماد مسیحیت کاتولیک )، گناه آغازین برایم تداعی می­شد. مجسمه­ای که بر بلندای ریودوژانیرو ایستاده و در زیر پاهایش هر فسق و فجوری با گواهیِ دروغینِ لیبرالی­اش جاری­ست.

 مجسمه­ای که در سکانس‌های مختلف انیمیشن "  Rio" سرپوشی بر منجلابِ بحران­های اخلاقیِ مذهبی!ها ست. اینجاست که یاد سکانس اول فیلم می‌افتم؛ پرندگان برزیلی با رقص و آواز، مخاطب خود (رده سنی G ! ) را به اباحه­گری دعوت می­کند.

چندی قبل به هدف سازندگان، گسترش دادن فرهنگ مسیحیت ( لیبرالیسم ) اشاره کردم. مایک فدرستون هواخواه پست مدرنیسم سه سطح از فرهنگ را معرفی می‌کند :

1-     فرهنگ ملی یا مبتنی بر جامعه‌ی ملی که جنبه‌ی اجتماعی دارد و در درون جامعه ای معین جریان می‌یابد .

2-     فرهنگ میان کشوری که بر اثر داد و ستد و روابط میان کشوری به راه می‌افتد و مبنای عمل واحدهای سیاسی مستقل قرار می‌گیرد .

3-     فرهنگ کشوری که جنبه فرا مرزی دارد و ورای جامعه های ملی و حتی روابط میان کشوری عمل می‌کند .

فدرستون در ادامه، برای سرپوش نهادن بر هویت انگل گونه­ی جوامعی چون آمریکا، فرهنگ جهانی را از امپریالیسم فرهنگی جدا می­کند!! از این رو ایجاد و ترویج فرهنگی جهانی را لازم می­شمارد.

 این جدایی، همان تهاجم نرمی­ست که با انیمیشن­هایی نظیر "Rio"، فرهنگ کودکان دیگر جوامع را می­رباید و با سلطه طلبانِ نا مشروع همسو می­خواهد.به نظر می­رسد دو کمپانی " Rovio mobile " و " 20^th Century Fox" به هدف خود رسیده باشند.

 بنا بر آمارِ منتشر شده از خودِ آن­ها، 200000000 نفر دقیقه در روز مشغول بازیِ "Angry Birds  "هستند که این استقبال جهانی، درآمدی معادلِ درآمدِ شرکت " Jet Blue " ( یک بیلیون دلار ) برای " Rovio mobile " دست و پا کرده است.

درآمدی که همکاری این دو کمپانی نصیب کاپیتالیست­ها کرده است غیر قابل شمارش به نظر می­رسد.

96 دقیقه تبلیغ توریستی برای شهر ساحلی برزیل، ریودوژانیرو، یکی از عوامل غیر قابل شمارش کردن این درآمدهاست.

 پرندگان و طبیعت زیبا، ساحل دریا، کارناوال­ها و موسیقی­ها، المان­هایی هستند که اقشارِ مختلفِ سراسرِ جهان را به سوی خود جذب می­کند.

همکاری دو کمپانی مذکور، نکته ای قابل توجه ا­ست که دلم نمی­آید در موردش بیشتر نگویم. وقتی قرار باشد فعلی، مثلاً دروغ، مذمت شود؛ تمام ابزار و وسایل دست به دست هم می­دهند تا این امر اتفاق بیفتد. کتب الهی، سیره­ی پیامبران، آیات طبیعیِ گستره­ی جهان و ... همه و همه به میدان می­آیند.

 مذموم بودن دروغ، حقیقتی­ست که حق مداران در پی مذمت آن گام برمی­دارند و از آن دوری می­کنند. اما از سویی دیگر برای امیال و اهداف باطل نیز می‌توان ابزار گوناگون را به میدان آورد تا در نبردگاه حق و باطل، سعی در شکست دادن جبهه حق کرد.

 مضمون داستان­های "رابین هود"، "بت من"، "مرد عنکبوتی" و ... را به یاد آورید. کمیک استریپ­ها، انیمیشن­ها، کتاب­ها، گیم­ها، فیلم­ها، اسباب بازی­ها و ... همه و همه توسط کافر کیشان به میدان آورده شدند تا مضمونِ باطلِ این داستان­ها را در قلب و ذهن مخاطبان حک کنند.

 از آنجایی که کافر کیشان ابزاری در اختیار ندارند تا فطرت جامعه را مخاطب قرار دهند؛ لاجرم به رسانه­هایشان پناه می­برند و با کنترل غریزه جامعه، به خواسته­های شیطانیشان دست پیدا می­کنند.

 در خصوص استفاده از این ابزار، معمولاً شاهد تقدم و تأخر در به کاربندیِ رسانه­های گوناگون بودیم؛ ولی در مورد “Rio”، چند رسانه ( سینما، گیمِ موبایل و گیمِ کامپیوتری) به طور همزمان به میدان آمدند. با توجه به آمار اعلام شده؛ می‌توان این نتیجه را گرفت که استقبال به وجود آمده از “Rio”، در طول یک سال، تقریباً برابری دارد با استقبال از داستانی مثل "رابین هود" که از سال‌ها دور در نبردگاه حق و باطل حضور داشته.

از آنجا که سؤال پرسیدن گناه نیست؛ این سؤال را مطرح می‌کنم که : با توجه به تنوع رنگ در پرندگان برزیلی، چرا رنگ پرنده­­ی اصلیِ داستان، Blue ست؟ از آنجا که حدس و گمان نیز گناه نیست؛ در ادامه جوابی مختصر خواهم آورد.

همان طور که در گذشته، ذیل یادداشتی بر انیمیشن مگامایند (در فضای سایبر و وبلاگ اینجانب موجود است) توضیح داده­ام؛ قرمز، رنگِ سوسیالیست­ها و آبی، رنگِ لیبرالیست­هاست.

 با توجه به بحرانِ زیرِ گوشِ آمریکای شمالی، که توسط جمهوری اسلامی ایران به وجود آمده، حاکمان آمریکای شمالی برای ایجاد ثبات در آمریکای جنوبی، پرچم آبی لیبرالیسم را به مثابه پرچم سفید رنگِ صلح تکان می­دهند و در انیمیشنشان، “Rio”، لیندا، زنی آمریکایی که یادآور عقیده و مسلک آن­هاست به آمریکای جنوبی می­ فرستند.

لیندا را در کارناوال و جشنِ ملی آن­ها شرکت می­دهند تا آن­ها را برای شراکت بر سرِ منابع انرژی­شان قانع کنند. به نظرم می­رسد که اگر بساط جشن و پای‌کوبی به راه نبود؛ انیمیشن رنگ و بوی حادثه­ای به خود می­گرفت و باید شاهد یک جنگ تمام عیار اتمی-انیمیشنی! می­بودیم.

رویکرد:محمدمهدی انصاری